عنوان فارسی آفتاب سرخ

عنوان انگلیسی Soleil Rouge

توضیحات آریزونا، سال 1870. «لینگ» (برانسن) و «گوچ» (دلون) به قطاری دستبرد می‌زنند، ولی «گوچ» خیانت می‌کند و با پول‌ها می‌گریزد؛ و «لینک» در چنگال «ساکاگوچی»، سفیر ژاپن که به واشینگتن می‌رود، اسیر می‌شود. «گوچ» شمشیر زرکوبی را که هدیه امپراتور ژاپن به رئیس‌جمهور آمریکا بوده، دزدیده و به‌همین دلیل «ساکاگوچی» یک سامورائی به‌نام «کورودا» (میفونه) را مأمور می‌کند که یا در عرض یک هفته با شمشیر بازگردد یا هاراکیری کند. «لینک» به‌عنوان راهنما با «کورودا» همراه می‌شود، ولی چون نمی‌خواهد «گوچ» بلافاصله - و پیش از گفتن جای اموال دزدی - به‌دست «کورودا» کشته شود، پس از ماجراهای زیاد بالاخره از «کورودا» قول می‌گیرد که تا خودش نگفته، «گوچ» را نکشد، «لینک» از دوست «گوچ»، «کریستینا» (آندرس) به‌عنوان گروگان برای پس گرفتن شمشیر استفاده می‌کند. اما در اینجا همگی مورد هجوم کومانچی‌ها می‌گیرند و پس از مبارزه با آنان، «گوچ» از یک لحظه مکث «کورود» استفاده می‌کند و او را می‌کشد. «لینک» که دیگر به پول‌ها اهمیتی نمی‌دهد، «گوچ» را می‌کشد و برای حفظ شرف و اعتبار «کورودا»، خودش شمشیر را به موقع برمی‌گرداند.
* قابلیت‌های داستان عالی فیلم (برمبنای ماجرائی واقعی) در اجرا به هرز رفته‌اند، مثلاً جدال با کومانچی‌ها در میان عطف‌های بلندی که طرفین درگیری را می‌پوشاند، صرفاً معرکه‌ای از سرو صدا و نماهای درشت بی‌ربط است که در مقابل مهارت دیدنی کانتوشیندو در فیلم اونیبابا (1964) در اجرای صحنه‌ای مشابه بی‌رنگ‌وبو می‌شود. فیلم حتی نمی‌تواند غرابتی را که علت وجودی‌اش است، برجسته سازد. میفونه با سازوبرگ کامل سامورائی این‌ور و آن‌ور می‌رود و آه از نهاد همه برمی‌آورد، ولی دوربین قادر نیست به ناهمگونی این شمایل شرقی در چشم‌انداز غربی جلوه‌ای در خور بدهد. رابطه میان برانسن و میفونه - که شخصیت‌های کم حرف‌شان خوب با هم جور در می‌آیند. - تماشائی است. اما دلون کاملاً بی‌روح به‌نظر می‌رسد و آندرس تحت‌الشعاع حضور کوتاه کاپوسین قرار می‌گیرد.

کشور تولیدکننده فرانسه، ایتالیا و اسپانیا

آهنگساز(موسیقی متن) موریس ژار.

سال تولید ۱۹۷۱

محصول روبر دورفمان

کارگردان ترنس یانگ

فیلمنامه‌نویس لرد کونیگ، د. ب. پتی کلرک، و. رابرتس و ل. برمبنای داستانی نوشته کونیگ.

فیلمبردار هانری آلکان.

هنرپیشگان چارلز برانسن، توشیرو میفونه، آلن دلون، اورسولا آندرس، کاپوسین و بارت باری.

نوع فیلم رنگی، 112 دقیقه.