رونین نام فیلمی به کارگردانی جان فرانکن‌هایمر و با بازی رابرت دنیرو و ژان رنو است.

این فیلم که در سال ۱۹۹۸ اکران شد، دربارهٔ نزاع چند گروه روس، ایرلندی و امریکایی بر سر کیفی است که حاوی مدارک مهمی است. در این میان سام (رابرت دنیرو) که وانمود می‌کند از سازمان اطلاعات مرکزی امریکا (سیا) خارج شده با همکاری با گروهی که می‌خواهد این کیف را از گروه روسی برباید درصدد دستیابی به این کیف است.

بازیگران

• رابرت دنیرو
• ژان رنو
• شون بین
• ناتاشا مک‌الهون
• جانتان پرایس

بررسی فیلم

رونین یک اکشن/تریلر جذاب با بازی “رابرت دنیرو” و “ژان رنو” است که در سال ۱۹۹۸ به کارگردانی “جان فرانکن‌هایمر” ساخته شد. “رونین” جزء آخرین فیلم‌های فرانکن هایمر شمرده می‌شود، کارگردانی که با فیلم‌های درخشانی چون “پرنده‌باز آلکاتراز” و “کاندیدای منچوری” او را می‌شناختیم.

به سامورایی‌هایی که به هر دلیلی ارباب خود را از دست داده بودند، رونین می‌گفتند؛ نکته‌ای که برای فرانکن هایمر حائز اهمیت شد. افرادی که دیگر اربابی نداشتند همان‌هایی هستند که یا به کارهای دیگری غیر از راه و رسم همیشگی‌شان - که اغلب آدمکشی است - روی می‌آورند، یا به خدمت ارباب دیگری در می‌آیند، در واقع رونین هم روایتگر همین امر است، سامورایی‌هایی که هریک در نقطه‌ای از دنیا زیر نظر ارباب‌هایی مختلف کار کرده‌اند، حالا با جدایی از اربابان گذشته خود به دنبال یک پیشنهاد به سوی اربابی می‌روند که خود نیز در گیر و دار ارباب داشتن یا نداشتن دست و پا می‌زند.

رونین دربارهٔ نزاع چند گروه روس، ایرلندی و آمریکایی بر سر کیفی است که حاوی مدارک مهمی است. “دیرده” با بازی ناتاشا مک‌الهون گروهی از افراد خبره را استخدام می‌کند تا کیف را از چنگ گروه روسی در بیاورند. در این میان سام (دنیرو) که وانمود می‌کند از سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا خارج شده به گروه ملحق می‌شود و سپس متوجه می‌شود که دیرده و رییس‌ش آن‌ها را در وسط مأموریت با کیف رها می‌کنند. محتویات کیف هیچ‌گاه مشخص نمی‌شود تا تصور آن به تماشاچی واگذار شود. در ادامهٔ فیلم، دوستی “سام” و “وینسنت” (ژان رنو) شکل می‌گیرد و…

دنیرو و ژان رنو و بازیگرانی همچون ناتاشا مک‌الهون، استلان اسکارسگارد، جاناتان پرایس و شون بین که هرکدام در عالم بازیگری جایگاه قابل توجهی دارند.

شاید مهم‌ترین علت موفقیت فیلم را هم باید همین گروه پرقدرت بازیگران آن دانست، دنیرو که حتی در بدترین فیلم‌هایش بهترین بازیها را به نمایش می‌گذارد و ژان رنو که گرچه مراکشی است، اما برای خودش در فرانسه حکم‌رانی میکند. مک‌الهون هم به غیر از چند صحنه احساسی بازی خوبی به نمایش می‌گذارد و اسکار سگارد را هم می‌توان ازجمله بازیگران توانمند این فیلم برشمرد.

رونین چندین صحنهٔ تعقیب و گریز دیدنی دارد، شاید مهم‌ترین آن‌ها، رانندگی “سام” (دنیرو) به دنبال “دیرده” (ناتاشا) در خیابان‌ها و تونل‌های پاریس باشد. فرانکن‌هیمر که خود قبلا در مسابقات رانندگی شرکت می‌کرده، تمام صحنه‌ها را به صورت زنده و حتی بعضی‌جاها با بازیگران اصلی به جای بدل‌کاران می‌گیرد. گفتنی است بیش از ۱۵۰ بدل‌کار در این فیلم ایفای نقش کردند.

باید اشاره کرد که در کنار عناصر جذاب فیلم، موسیقی زیبای “الیا سمیرال” نیز بر زیبایی فیلم افزوده‌است.

“رونین” در وانفسای هجوم فیلم‌ها و سریال‌های آبکی جاسوسی و تریلر در سال ۹۸، یک شاهکار است. دقت فراوان فرانکن هایمر و تمایل او در تصویرسازی سال‌های اوج این ژانرها، دلیل قاطع بر این مدعاست؛ هرچند این اثر در بین منتقدان غربی چندان مورد توجه قرار نگرفت اما به‌واقع یک فیلم کم‌نقص و لذت‌بخش است؛ هم برای تماشاگر عام و هم برای تماشاگر خاص.